In the name of God

The concepts of Quran in Sabahi Bidgoli's poetries

Zahra Khalafi

Member of scientific group of Azad university of Dezful

Abstract

The excelled of poets in the twelfth's century and in the early of thirteenth's century of Hegry is Sabahi Bidgoli. He is shown his ability between poets and speakers of Persian poem to compose the kinds of forms of poetry. He was a master in oratory and the bins. He was aware from trick of poetry. His studious, eloquent and oratorical poems express his poetic faculty and his psychology of language. His pleasant lyric poems, splendid odes and affect elegies indicate his talented and his mind fluid. His combination about Amam Hosein's elegy is valuable and lofty. He has affected from the lofty speech of holy Quran and divine Imams' traditions, such as the most of the orators' verse and prose in Iran. Some of the Sabahi's allusions are about the prophets' miracles such as Jesus (pbuh) and Moses (pbuh) that they have been mentioned in the holy Quran. He has followed of holy Quran's points about Yousuf (pbuh), Jacob (pbuh), Zecharia (pbuh), Jesus (pbuh) and David (pbuh). His poems are about these prophets and he has composed his poems with the delicate nature of poetic. His allusions express that he has affected from the Quran.

This research has been set to the methods of library and it expresses Sabahi's poems that they point to the concepts from Holy Quran. In translation of the verses have been used from the interpretation of Mohyedeen Mahdy Elahy Ghomsheey and Mohsen Qaraati from Holy Quran.

Keywords: Quran, Chapter, Verse, Sabahi, Poet

باسمه تعالی

مضامین قرآن در دیوان صباحی بیدگلی

زهرا خلفی

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

چکیده

سرآمد سخنوران قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم هجری صباحی بیدگلی است که در سرودن اقسام قالب های شعری شایستگی خود را در میان سخن سنجان و سرایندگان شعر فارسی نشان داده است. او در سخن گستری و نکته دانی استاد و از فوت و فن شعری آگاه است. اشعار بلیغ، فصیح و شیوایش مُبیّن استعداد شاعرانه و طبع لطیف و زبان روان اوست. غزل های دلنشین، قصاید غرّا و مرثیه های تأثیرگذار او نشان گر علوّ طبع و ذهن سیّال او در سرودن شعر است. ترکیب بند او در رثای امام حسین (ع) ارزشمند و بلندپایه است. او بسان اکثر سخن پردازان نثر و نظم ایران از کلام کریم کتاب وحی نشأت گرفته و از احادیث اولیای الهی تأثیر پذیرفته است. صباحی در تلمیحاتی که در اشعارش به کار برده از معجزه ی پیامبرانی چون حضرت عیسی (ع) و حضرت موسی (ع) که در قرآن کریم به آنها اشاره شده، سخن به میان آورده است. او باتأسّی به تنزیل عزیز در مورد حضرت یوسف، حضرت یعقوب، حضرت زکریّا، حضرت یحیی و حضرت داوود، اشعارش را با اشاره به زندگی این پیامبران مزیّن ساخته و با طبع شاعرانه ی لطیف و روح نواز خود آنها را به رشته نظم کشیده است. تلمیحات او به پاره ای از مضامین قرآنی، از تأثیرپذیری او از این کتاب هُدای حق حکایت می کند.

در این تحقیق که به روش کتابخانه ای تنظیم گردیده است. اشعاری چند از این شاعر را که به مفاهیمی از قرآن مجید اشاره دارد، ذکر نموده و آنها را مورد بررسی قرار می دهیم. ضمناً در ترجمه آیات از قرآن مجید با ترجمه ی محیی الدّین مهدی الهی قمشه ای و محسن قرائتی استفاده شده است.

واژه های کلیدی : قرآن، سوره، آیه، صباحی، بیت

God bless